un bee liver

Un Bee Liver. A surreal approach to the roach of all aproaches.

Name:
Location: Αααααααααααααααααχ, Βααααααααααααααααχ

Όταν και αν ποτέ καταλάβω τι συμβαίνει about me ίσως και να σας ενημερώσω

Monday, October 23, 2006

Ο Όπτιμους στα μπουζούκια



Παρασκευή βράδυ. Αργά. Ο Όπτιμους Πράιμ άνοιξε το τρίτο μπουκάλι ουίσκι απελπισμένος γιατί δεν τον πιάνει το αλκοόλ με καμία παναγία. Φανερά εκνευρισμένος μεταμορφώθηκε σε καφετιέρα και συνάμα τηλεφώνησε στο Μέγκατρον ο οποίος όπως πάντα κάτι σατανικό ετοίμαζε.
- Μέγκατρον, εσύ;
- Ποιος;
- Όπτιμους.
- Τι θες;
- Θα σε πιάσω στα χέρια μου και θα σου γαμήσω ότι έχεις και δεν έχεις, ακούς μωρί αδερφάρα;
- Πάλι δε σου σηκώνεται ρε; Τι μαλακίες είναι αυτές βραδιάτικα;
- Θα σε γαμήσω ρε!
- Πότε και που ρε μουνί;
Η μάχη κανονίστηκε στο κέντρο της Νέας Υόρκης για να μην υπάρξουν αθώα θύματα. Οι νιουγιόρκερς είναι όλοι ένοχοι, γνωστό αυτό. Ο δύο αρχηγοί μάζεψαν τα πιόνια τους και άρχιζαν να ετοιμάζουν στρατηγικές επίθεσης. Ο Όπτιμους συνέχισε να πίνει σαν κροκόδειλας χωρίς αποτέλεσμα όμως. Το άγχος ήταν φανερό στα μάτια όλων των ρομπότ που θα πολεμούσαν. Κρύος ιδρώτας έλουσε το πρόσωπο του Μέγκατρον καθώς γνώριζε ότι οι πιθανότητες δεν ήταν υπέρ του. Θα μαχόταν όμως με πάθος, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. Οι ώρες πέρασαν γρήγορα και στις εννιά το πρωί ακριβώς, το σήμα των ότομποτς με το αντίστοιχο των ντισέπτικονς εναλλάχθηκαν μπροστά στα μάτια μας και η μάχη είχε μόλις αρχίσει. Κόκκινες και μπλε δολοφονικές ακτίνες λέηζερ χρωμάτιζαν τους δρόμους του μεγάλου μήλου σκοτώνοντας ταυτόχρονα ένοχα θύματα. Απελπισμένος μα ταυτόχρονα χαλαρός στην υπερπολυτελή του πολυθρόνα, ο πρόεδρος των ηνωμένων πολιτειών (δεν έχει σημασία ποιος, όλοι κωλόπαιδα είναι) κάλεσε συμβούλιο το οποίο αποφάσισε ότι με ένα βομβαρδισμό στην Ζιμπάμπουε η κατάσταση θα βελτιωνόταν. Έκανε λάθος βεβαίως όπως και στο Ιράκ και στο Αβγανιστάν και και και. Καθώς όμως οι πρώτες βόμβες διέλυαν τις υποδομές της Ζιμπάμπουε, στη Νέα Υόρκη οι ότομποτς φαίνονταν να παίρνουν τον πούλο. Μεταμορφώθηκαν λοιπόν σε Γιωταχή (πως λέμε Κιουτσούκ Καϊναρτζή) και προσπάθησαν να κρυφτούν μέσα στο πλήθος των κατοίκων που εγκατέλειπαν την πόλη και όδευαν προς τη γη της επαγγελίας. Το κόλπο στην αρχή φάνηκε να λειτουργεί πράγμα που έκανε τον μάστερμάιντ των ότομποτς να χαρεί. Κέρδισαν λίγο χρόνο, πήραν δυο ανάσες. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε όμως, έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες και για άλλη μια φορά αποδείχτηκαν σοφοί. Ο Fuhrer των ντισέπτικονς τότε, διέταξε τα τσιράκια του να καταστρέψουν κάθε αυτοκίνητο που υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή. Ο Μπάμπλμπι (Bumblebee – κίτρινο κοντό μαλακισμένο κερασφόρο ότομποτ σκαραβαίος) τότε εχέσθην από το φόβο του και προκάλεσε ηλεκτροπληξία σε τρεις περαστικούς που έσπευσαν να αλοιφθούν με τα προϊόντα της ρομποτικής του απέκκρισης. Ο πρώτος ήταν οπαδός των Autopsy και πέθανε χαρούμενος καθώς κατάφερε να εκπληρώσει το παιδικό του όνειρο: να πεθάνει μέσα σε σκατά. Ο δεύτερος ήταν οπαδός των Coil και πέθανε εξίσου χαρούμενος καθώς κατάφερε να εκπληρώσει το παιδικό του όνειρο: να πεθάνει. Ο τρίτος ήταν Ιουδαίος. Η κατάσταση γινόταν όλο και πιο δυσχερής για τους ότομποτς. Μετά το θάνατο του Μπάμπλμπι από ακατάσχετη διάρροια ο Όπτιμους γνώριζε ότι του απέμενε μόνο μία λύση. Έβγαλε από το καπέλο του ένα μαγικό φυστίκι, το κατάπιε ουρλιάζοντας ταντάχ και μεταμορφώθηκε σε Σουγκλάκο (αθάνατη διασταύρωση χόμο σάπιενς με μετεωρίτη – πρόσφατες φήμες που τον θέλουν ηττημένο είναι απλά άκυρες). Βγήκε από το σωρό με τα κατεστραμένα αυτοκίνητα και κατευθύνθηκε προς τον Μέγκατρον ο οποίος παρακολουθούσε σαστισμένος. Ακόμα και η χλέπα που του έριξε στη μάπα ο Σουγκλάκος Πράιμ δεν ήταν ικανή να κρύψει αυτό το σάστισμα. Τη χλέπα αυτή ακολούθησε κλωτσά στα αμελέτητα (ακόμα δε βρέθηκε κάποιος να τα μελετήσει; Φτάσαμε στο 2006, για όνομα), δαγκωνιά στο αυτί και εν τέλει κωλοδάχτυλο. Οι ότομποτς ήταν για μια ακόμη φορά νικητές. «Κέρδισες τη μάχη αλλά όχι και τον πόλεμο» φώναξε ο αρχηγός των ηττημένων πετώντας. Οι νικητές τότε αποφάσισαν να γιορτάσουν το γεγονός και έκλεισαν τραπέζια στα μπουζούκια, στο κέντρο όπου εμφανιζόταν η Πέγκυ Ζήνα (οι τρανφόρμερς δε φημίζονται για το γούστο τους ούτε και η Πέγκυ η οποία όμως φημίζεται για το μπούστο της). Η ώρα όμως πλησίαζε τις δέκα και σε λίγο έπρεπε να αρχίσουν οι Τζι Άη Τζο, έπρεπε να μπουν και οι διαφημίσεις για τα παιδάκια που δε θα έβρισκαν την ευτυχία να δεν ολοκλήρωναν τη συλλογή από εύθραστα ρομποτάκια που προβάλλονταν, ντεντ λάιν, κλάιν μάιν. Μείνετε συντονισμένοι, νέες μάχες, νέες καταστροφές και ακόμα περισσότεροι νεκροί εβραίοι θα ακολουθήσουν γιατί έχει πλάκα.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home